18 yıl öğretmenlik yapan Abdullah Korkmaz, geçtiğimiz Ekim ayında çıkan KHK ile ihraç edildi. Bir gün işine döneceğine inanan Korkmaz, Diyarbakır’da çiğköfte dükkanı açtı.
Ekim 2015'te KHK ile ihraç edilen 18 yıllık öğretmen Abdullah Korkmaz Malatya İnönü Üniversitesi’nden rehber öğretmen olarak mezun olmuş. 10 yıl Diyarbakır’ın bir köyünde, 8 yıl da Şırnak’ın Silopi ilçesinde çalışmış.
Korkmaz “Silopi’de evim okula çok yakındı. Ama bir gün olsun eve gidip öğlen yemeği yemedim. Çünkü öğlen tatilinde de hep çalıştım. Ben de diğer öğretmen arkadaşlarım da haksızlığa uğradık, sorgusuz sualsiz işten atıldık. Zor koşullarda onlarca başarılı öğrenci yetiştirdik. Devlet bir gün dönüp bakarsa bu haksızlığı görecektir.” diyerek öğretmenliğinin ilk yıllarını anlatıyor.
Diyarbakır’a atandığının ikinci haftasında KHK ile ihraç edildiğini öğrenmiş. “Daha Silopi’den eşyalarımı getirmeye fırsatım olmamıştı” diyor.
Sonra sürecin nasıl devam edeceğini beklemiş bir süre. İhraç kararının geri alınmasından umudu kesince, yeni iş arayışına başlamış Korkmaz.
Daha önce bir bankada çalışan ve kendi isteğiyle istifa eden eşi de iş aramaya başlamış fakat olumsuz cevaplar almış hep. “Sizin ihraç edilmenizle ilgili olabilir mi?” diye sorulan Korkmaz, “Bilmiyorum, ama böyle şüphelerim var” diyor.
İhraçtan sonra Diyarbakır Bayramoğlu'nda açtığı çiğköfte dükkanının hikayesini de şöyle anlatıyor; “Evde ya da arkadaşlarla bir araya gelince çiğköfte yoğuruyordum. Beğeniliyordu yaptığım çiğköfte. Öğretmenlikten umudu kesince, ayakta durmak için bir şeyler yapmak gerekiyordu. Kimseye muhtaç olmayalım, düşüncemizden taviz vermeyelim diye. Ben de öğretmenlikten sonra en iyi bildiğim, en sevdiğim işi yapmaya karar verdim ve burayı açtım.”
Dükkanının ihraç edilen emekçilere örnek olmasını istiyor Abdullah Korkmaz. “Çünkü” diyor, “Bir haksızlığa uğradık, ama boyun eğmediğimizi göstermemiz lazım. Emekçi insanlarız, namerde muhtaç olmadan, inandıklarımızdan taviz vermeden ayakta durmamız gerekiyor. Ben burayı açtım, diğer arkadaşlarımın arayışları var. Sendikayla görüşüyoruz, neler yapabiliriz diyerek. Dayanışmayla bu karanlık süreci atlatacağımıza inanıyorum.”
“18 yıldır sadece kalem tuttum, öğretmenlik yaptım” diyen Korkmaz, öğretmenliğin kendisi için ne anlama geldiğini şöyle anlatıyor: “Ders verdiğim çocukları kendi çocuğumdan ayırmadım. Bunu büyük bir hevesle yaptım. Ders verdiğim çocukların geleceğimiz olduğunu düşünerek derse girdim. İhraç edilen diğer arkadaşlarımla sonunda okulumuza ve öğrencilerimize geri döneceğiz. İnanıyorum ki daha büyük bir hevesle sarılacağız işimize.”
Yazının tamamına bu linkten ulaşabilirsiniz.
(DUVAR)