Victor Jara Şilili bir öğretmendi aynı zamanda folk şarkıcısıydı, gitar çalıyordu, şairdi ve Komünist Parti üyesiydi. General Augusto Pinochet liderliğinde Allende’ye karşı gerçekleştirilen 1973 darbesinden birkaç gün sonra kendisi gibi toplananların bulunduğu stadyumda katledildi.
SiyasiHaber
Victor Jara, 11 Eylül 1973 sabahı üniversitede bir konsere giderken, elinde gitarıyla gözaltına alındı. Silah zoruyla evlerinden alınıp Santiago’daki bir stadyuma toplananların arasına kondu. Stadyumda beklerken, gitarını çıkarıp Şilili sosyalistlerin marşı olan Venseremos’u çalmaya başlamasının ardından stadyuma doldurulan 5 bin kişi marşı söylenmeye başladı.
Jara götürülüp dövüldü, parmakları kırıldı. O da marşı ıslıkla çalarak söylemeye devam etti, ancak dili ve bilekleri kesilerek susturulabildi ardından da kurşuna dizildi.
Öldürülmesinden 35 yıl sonra, ailesinin yeni kanıtlar sunarak cinayet dosyasının tekrar açılmasını talep etmesi üzerine, 2008 yılında mahkeme süreci yeniden başlamış, cesedi üzerinde yapılan otopsi sonucunda Victor Jara’nın üzerinde 44 kurşun yarası tespit edildi.
O dönemde 18 yaşında olan ve yargılandığı davada suçlu bulunan eski bir asker, 16 Eylül 1973 gecesi, Şili stadyumunun soyunma odasında, Victor Jara'yı Rus ruleti oynayarak şakağına dayadıkları silahla tek kurşunla öldürdüklerini ve arkasından diğer askerlerle birlikte 43 kurşun daha sıktıklarını itiraf etti.
Sekiz emekli subay, Victor Jara ve eski hapishane müdürlerinden Littré Quiroga Carvajal cinayeti sebebiyle 15 yıl hapse mahkûm oldu. Bir subay ise cinayeti gizlemekten 5 yıl hüküm giydi.
Ve Florida’da ABD’ye sığınan başka bir eski subay, Jara ailesinin açtığı davada sorumlu bulunup aileye 28 milyon dolar ödemeye mahkûm edildi.
Manifesto
Ne türkü söyleme aşkımdan ne de sesimi
Dinletmek için değil bunca türkü söylemem.
Benim namuslu gitarımın sesi
Hem duygulu hem de haklıdır.
Dünyanın yüreğinden çıkar
Bir güvercin gibi kanatlı
Kutsal su gibi şefkatli,
Okşar gitarım öleni ve yiğidi.
Şarkım amacına kavuşur
Violetta'nın dediği gibi.
Pırıl pırıl coşkulu durmak bilmez
Ve bahar kokan bir işçidir!
Gitarım ne zenginlerin gitarıdır,
Ne de başka bir şeyin.
Şarkım bir yapı iskelesidir
Eriştirir bizi yıldızlara.
Katıksız gerçekleri şarkısında
Söylerken bir insan ölmek pahasına,
Anlamını bulur o şarkı
Damarlarında atarken.
Şarkım ne gelip geçici övgüler düzer
Ne de başkalarına ün katar,
Yoksul ülkemin
Kök salmıştır toprağına.
Orada, her şeyin bittiği
Ve her şeyin başladığı yerde,
Söylerim o her zaman yiğit ve derin
Sonsuza dek yeni olacak şarkıyı.